i fjella er det fortsatt snø, dei snødekte fjella speglar seg i det stille havet, det er sol og på termometeret i kjøkkenet står det at det er 30 grader ute, det er sjølvsagt ikkje 30 grader, det er i sola, men det er varmt, eller, det snør ikkje, og ein kan heilt fint halde seg ute i fleire timar utan å fryse,
kanskje det er dette vi kallar sommar, det er som om nokon knipsar i fingrane og seier NO folkens, kle på shorts og sandalar og kom dykk ut! og eg kjem meg ut. ligg på ein grasflekk i hagen bak huset og kjenner sola varme opp kroppen, huda, hjartet,
og eg kjenner at eg kunne ikkje ha venta lengre,
no måtte det komme,
ikkje ei veke for tidleg.
men knutane har løyst seg opp, eksamen er over, sommaren har kome, det er blå himmel, eg har ein sykkel, det er lyst heile døgnet, ein kan ikkje skilje natt frå dag, morgon til kveld, eg har funne det perfekte krydderet, eg har ikkje grått sidan 1.mai, eg les to bøker i uka, eg er forelska,
og det her skal bli den lykkeligaste sommaren nokon gong.
Herlighet, er det RART jeg har hjemlengsel??
SvarSlettJeg ser så veldig fram til å sette meg på flyet nordover på søndag, for så å vite at jeg ikke har returbillett enda, og uansett ikke skal reise derifra før minst én uke ut i august. Kjære søndag, du kan ikke komme fort nok. Tromsø og Nordreisa venter, og i kofferten har jeg shorts og "oillvåtta"!