fredag 31. desember 2010

2010, den obligatoriske kavalkaden

siste dag i 2010. allereie har foreldre måtte skyte opp rakettar fordi ungane deira er for små til å vere oppe til midnatt, og det er jo greit, for i nord-norge, her, her blir det mørkt klokka 14. eg har laga potetmat vi skal ete til kalkunen og pynta meg med kjole, krøller og leppestift. standard for 2010. korleis var 2010?

januar.
eg var heime i harstad og skulle flytte til paris for å gå på skule, hadde ikkje pengar, ikkje plass å bu, ikkje peiling på korleis ting skulle bli. eg var fortvila, men 23. januar dro barbra og eg til paris og eg sa til ho "æ kjæm til å begynne å gråte når æ ser eiffeltårnet". det gjorde eg ikkje, men det føltes heilt sjukt då vi trilla bagasjen inn i bakgården til maryse colombo og endå meir sjukt då vi bar han opp i tredje etasje i 3 rue jean de beauvais ei veke etterpå. vi fikk nøklane, hoppa opp og ned og gikk på franprix for å feire med bokscola og gummibjørnar.

februar.
i februar begynte eg på skulen og blei ganske lei meg då eg fant ut at campus var i 17. arrondissement, og ikkje femte, kor vi budde eit steinkast unna den gamle sorbonne. eg møtte anna første dagen, men sa ikkje hei, berre såg namnet og at ho var frå sverige, og så sendte eg ho ein mail nokre dagar etter og spurte om vi skulle vere venar. mia møtte eg på biblioteket på skulen og det var minst like fint, vi snakka i kantina om kor fint det var å vere i avstandsforhold. eg hang med gordie og vi drakk vin og såg film og snakka mykje om canada og norge og korleis paris føltes som hundre mil unna.

mars.
første veka i mars var det vinterferie og eg drakk masse vin. i mars møtte eg heidi og anna for første gong, og også hannah og moa, og så var vi plutseleg ein gjeng. vi drakk vin og gjekk ut og dansa og lite visste eg om kor bra vi eigentleg skulle ha det den første gongen eg møtte dei jentene. barbra fikk sitte bakpå ein gutt med motorsykkel gjennom heile byen og eg var litt sjalu. i mars begynte det å bli varmt og barbra og eg dro på sykkeltur og eg kjente at det var ein av dei finaste dagane eg nokon gong hadde hatt.

april.
i april kom kjærasten min på besøk og det var fint og litt trist, men vi spiste taco til middag ein dag og det var bra. det begynte å bli varmare og varmare, gunnhild og julie skulle komme på besøk, men dei var askefaste i norge og kom seg ingen vei, som gjorde at eg gråt mykje og ikkje ville vere med på noko. det blei varmare og varmare, eg dro på landet for å dra litt ut av byen og finne svar, fant svar, dro tilbake til paris og på den varmaste dagen i april satt eg i rosa kjole i luxembourghagen og spiste jordbær og sendte mms heim til mor mi, og nokre timar seinare var eg ikkje lenger nokon sin kjæraste, berre meg aleine.

mai.
mamma og pappa og bror besøkte meg i paris og det var godt å endeleg få sjå nokon heimefrå, dei hadde med ostepop og smågodt og mamma kjøpte meg rosa tresko og vi spiste middag i montmartre kor det var karusellhestar i taket. det blei 17. mai og eg hadde eksamen den dagen, men før det hadde vi 17.mai-frukost i rue rochebrune hos heidi og anna og vi sang "ja, vi elsker" frå verandaen og følte oss norske og fine med hjartet utanpå kjolane. eg blei forelska på nytt og var snart ferdig på skulen.

juni.
eg blei ferdig på skulen, det var hämskt varmt i paris og vi brukte tida på å ligge i parkar, sole oss, drikke vatn, ete frukt, og på kveldane drakk vi vin og spiste italiensk is. heidi var lur og orga saman at vi skulle ta eit fellesbilde foran eiffeltårnet med alle jentene, det gjorde vi. vi gikk på kino ein morgon for å sjå sex og singelliv-filmen og seinare gikk vi heim og lagde sjokoladefondue. silje kom på besøk og vi handla mykje og spiste makronar, folk begynte å dra heim, inga og christian kom på besøk og det var dødskaldt, men så blei det varmt, og vi koste oss slik berre musketerane kan. og så dro eg heim, ein av dei siste dagane i juni.

juli.
eg dro heim til foreldra mine for å ha ferie og gjere ingenting. vi var på havet og vi dro til lofoten og eg hadde det fint. dro tilbake til oslo og flytta inn igjen, i niande etasje. eg møtte frodis som skulle ha foredrag om haruki murakami og vi snakka om monstermaster og arbeidarpartiet og kva eg skulle gjere med livet mitt (har ikkje bestemt meg enda). eg var ei helg i arendal, der var det ikkje så mykje sol som eg hadde håpa.

august.
eg dro til stavanger for å vere med inga og christian, vi gikk til preikestolen, plukka blåbær, såg på seinfeld og åt is, og inga og eg møtte randi frå eldrebølgen, og det var stort. eg begynte på skulen igjen og tenkte at strukturalismen kom til å vere min ende som akademikar. det var murakami-festival og igjen møtte eg frodis, denne gongen drakk vi farris og hadde vore ute på livet kvelden før begge to. eg var på øya og tenkte "det her gidd æ ikkje fleire ganga!!!" der eg sto på lillebjørn nilsen-konsert og kjente at ryggen min svikta. begynte på jobb igjen og fikk igjen lese høgt for guten om liker så godt å bli lest høgt for.

september.
eg blei sjuk og satt på legevakta i fleire timar, det hadde sagt BANG! ein stad i underlivet, men eg fikk medisin og blei frisk på eit blunk. eg møtte mariell første gong på cocoa on the gogo som vi begge var glade for at fantes. inga og eg sneik oss på grand café for å sjå på nokre av eldrebølgen som var der for å spise lunsj. eg hadde bursdag og fikk røde støvlar til bursdagen. eg skjønte at eg aldri kom til å bli kunsthistorikar og slo meg til ro med det.

oktober.
var fortsatt forelska og var meir og meir sikker på at eg skulle klare å vere det lenge. var på oslo poesifestival og tenkte at det var noko av det flauaste eg kunne ha vore med på, men eg hadde ein fin fyr å halde i handa, og då blei det fint. belle & sebastian ga ut nytt album og eg tenkte at den her gongen hadde dei knekt popkoden, og så kom sufjan stevens, og så kom håkan og oktober var ein fantastisk popmåned som berre kjem ein gong i blant. eg skreiv ein tekst til mariell sitt magasin og frodis, som og skulle vere med i magasinet, skreiv til ho at han syntes eg var flink å skrive, og då gråt eg nestan av kor glad eg blei.

november.
kjærleiken kom på besøk etter ein lang tur i usa og hadde med seg uggs som eg skulle halde føtene varme i heile vinteren. eg blogga masse og prøvde å trene så mykje som muleg, men det blei ikkje så mykje. moa kom på besøk og vi hadde reunion med paris-gjengen og var på håkan hellström-konsert og elska det. eg hadde alltid blomster i heimen, eg flytta til eit rom for meg sjølv og hadde det finare enn eg hadde trudd. eg spiste pizza frå pizza pancetta og pynta med teboksar og plansjar med fisk på.

desember.
desember har vore eksamen og lesing og forkjøla jente og eit ønske om å berre bli ferdig og få ferie. igjen kom det besøk og eg tok motet til meg og spurte om vi skulle vere kjærastar, og det skulle vi jo, og så blei det sånn. inga og eg var på julebord og døde litt på innsida, men så fikk vi danse, og då gikk det litt betre. vi feira bursdagen til inga og spiste kalkun og kosa med hunden og dansa etter midnatt. eg dro heim til mamma og pappa og bror og slappa av på sofaen, feira jul, hadde kjærastebesøk og kyssa på kjøkkenet, spilte spill, drakk cava. i kveld er det nyttårsaften og eg skal spise kalkun og kysse og drikke cava.

kalkun, kysse, cava. nokre av dei beste tinga frå 2010. no er eg berre spent på 2011. eg er klar.

godt nytt år til deg som les! takk for at du les her, kven du no enn er, og eg håpar at kvelden din blir konfetti og dans og kyss, klapp og klem. stjerne hjarte stjerne.



tirsdag 28. desember 2010

tears for fears


eg har: klipt håret (ikkje sjølv), føflekk på overleppa, lånt mamma sin tunika, snart blitt ferdig med å vere forkjøla, snart liksom-fest, for mørke bryn (meiner mamma), kjæraste, problem med å finne dei rette songane i spotify, nye skiklede, nestan 3 veker ferie igjen, gode venar, gode genar, bøker eg ikkje har lese, spist pinnekjøtt til middag for andre gong, eigentleg mest lyst til å berre vere heime og høyre på tears for fears, fylleangst in advance. romjul, altså. romjula er ein type i allers.

onsdag 22. desember 2010

det beste med ferie

- å ikkje måtte ha vekkeklokka på
- at mamma ikkje har tatt ferie heilt endå, så ho ikkje treng å vite nøyaktig kor lenge eg søv
- at eg kan sose før eg står ordentleg opp og ikkje må rekke å komme meg på jobb eller igang med lesinga
- at eg har mitt eiga rom som er berre soverom og ingenting anna, ikkje kjøkken stue soverom gang i eitt
- at eg ikkje lagar middagen min sjølv og at kjøleskapet magisk fyllar seg sjølv opp (mistenker at foreldrane mine har ein fingar med i spelet her då)
- at det ikkje er noko stress
- at den største oppgåva mi før jul er å setje bøker i riktig rekkefølge i bokhyllene i stua
- at eg får kose med katta
- at bror er heime
- at mamma og pappa er heime
- berre at det er nokon andre i huset, at eg kan høyre at det skjer noko, nokon tar seg ei skive på kjøkkenet, nokon speler gitar i andreetasje, nokon ser på tv i stua, nokon snakkar på badet, berre å høyre at nokon er her og lever og at den som gjer det ikkje er ein komplett framand, men ein av dei nærmaste i verda, det er så godt, og sånn synst eg det skal vere i ferien

kva er det beste med ferien din?

mandag 20. desember 2010

heime, versjon desember 2010



francoise hardy syng om "la maison ou j'ai grandi", huset ho vaks opp i. eg er heime i huset som er heime, heime i stua til mor og far min, med bror min i nærleiken, med ei katt som vil kose og sove (berre ei den jula her, dessverre). eg skal vere heime i fire veker og berre ta livet med ro og kule egget og spise og snakke med mamma og pappa og bror og spele spel og drikke rødvin og lese og gå på ski og kanskje sjå kjærasten litt (knis) og rett og slett berre ha det sjukt fint. i dag har eg klipt håret og det er lett og luftig og akkurat sånn vil eg at jula skal vere i år. lett og luftig, litt som håret mitt og litt som musikken til francoise hardy.

søndag 19. desember 2010

alone again naturally



eg er eigentleg hundre gongar meir optimistisk og glad enn den songen her, men den er så sjukt fin og eg er i ei boble av glede no. meir om det på eit seinare tidspunkt. no: ferie! heim til mor.

tirsdag 14. desember 2010

a (amour) i (imagination) r (rêve)



eg er heilt usannsynleg forelska i air for tida. dei er bakgrunnslyden når eg les til eksamen (berre 18 timar igjen til ferie no!!!), eg høyrer på dei når eg lagar middag, når eg skal sove, når eg tar bussen, når eg går til jobb, når eg har det fint, når eg har det litt kjipt. eg er truleg 10 år for seint ute med å oppdage desse guttane frå frankrike, men eg starta å høyre på röyksopp då eg var 11, så eg tar det igjen der. uansett. eg elskar air, og dei gjer eksamensperioden min hakket betre.

no er det innspurten, i dag skal eg berre lese lese lese så mykje som eg klarar, og det er heilt usannsynleg dritt, for eg er litt sjuk (i natt var det verre, trøstar meg med at det er betre no). eg drikk alt muleg rart for å føle meg betre (varmt vatn med ingefær og honning, grønnsaksjus (men det var så jævlig at eg måtte slutte for eg var redd for å brekke meg, c-vitamin-sjokk, grønn te, vatn, det går mykje i flytande i dag) og eg et litt marsipan for at det skal bli litt kjekt å lese òg. eg er irritert på meg sjølv for at eg såg hotell cæsar klokka 1930 i går for då kan eg ikkje sjå han igjen i reprise klokka 1730, for, ja, eg har blitt ein sånn som må sjå hotell cæsar, eg har blitt junkie på svært kort tid, eg skyldar på de gaulle, front populaire og les années de mitterand. i morgon er det heile over. om hundre år er allting glemt. i morgon kjem kjærleiken til byen, og air varmar opp til det som skal bli ein av dei finaste juleferiane nokon gong. dermed basta.

søndag 12. desember 2010

analyze this


Conclusion : Bilan mitigé à cause de tous les problèmes économiques et sociaux non résolus («Je suis leur chef, donc je les suis»), du retard pris dans la modernisation de la France, du non au Projet constitutionnel et des «affaires» en suspens.


...åh.

lørdag 11. desember 2010

ein draum

i natt drømte eg at eg var ute og sumde i havet. på mine eldre dagar synst eg ofte det kan vere litt ekkelt å symje i havet, når eg tenkar på alt som lever der og sånt. i ein kort tekst om meg sjølv eg skreiv i fransk fordypning i tredjeklasse på vidaregåande, skreiv eg at noko av det aller verste eg kunne tenke meg, var å symje i havet og kjenne at det sumde fiskar rundt meg. i natt drømte eg altså slik. eg var på veg ut mot ei brygge som lå 20 meter frå land og rett før eg skulle klatre opp på brygga, kom det ein svær blekksprut. blekkspruten sugde seg fast til meg og eg fikk panikk, men klarte å komme meg unna blekkspruten og opp på brygga. eg kasta ei bombe etter han, men han unnslapp, og kroppen min var full av blåmerke. vidare i draumen blei det vanskeleg for meg å vere med venar fordi dei alltid kunne sjå alle blåmerka og dei skjønte ingenting når eg sa at eg hadde blitt angrepen av ein blekksprut.

då eg vakna i morges, hadde eg tre nye blåmerke på låret som eg ikkje anar kor kjem ifrå eller korleis dei har kome dit, men eg er ganske sikker på at det ikkje har noko med blekkspruten å gjere. eg trur at frå no av, så kjem eg til å vere dritredd for blekksprutar. det var dette som skjedde då eg blei redd for ugler.

kva er du redd for? og er du redd for det fordi du ein gong hadde ein rar draum?

om å vente

advent har alltid vore venting. i år er ikkje noko unntak. eg ventar som ein gal. det virkar som at all tida går til å vente, akkurat no, lesing og venting. eg ventar på at eksamen skal vere over, ventar på å få besøk, ventar på å pakke den store raude kofferten min og dra ut til gardermoen og sette meg på flyet heim. eg har ikkje vore lenger unna oslo enn lørenskog den her hausten, og snart skal eg heim til eit hus med fleire etasjer, med stue, med kjøkken, med soverom, med mamma og pappa og bror og tango, til eit kjøleskap eg ikkje treng å fylle sjølv, til middag som ikkje eg har laga, til å bli dulla pittelitt med. onsdag er eksamen over, då seier eg takk for no til dette semesteret, pakkar all faglitteratur og pensum bort for ein måneds tid og spring til bussen for å møte han eg er glad i. det er motoren akkurat no. snart ferdig. snart kos. berre 4 dagar til.

tirsdag 7. desember 2010

sous le ciel de paris








eg saknar paris. eg les om belle époque og høyrer på erik satie, lukkar auga og tenker på kor fint det er i paris. eg tenker på trappene opp til sacre cæur, dei på sidene, der nokre asiatiske turistar satt seg ved sidan av heidi, barbra og meg ein dag i juni for å ta gruppebilete, dei og oss. eg tenker på å gå til universitetet med francoise hardy på øyret, heime frå maubert mutualité og langs boulevard saint-germain, heilt til brua som tok meg over til place de la concorde og madeleine, opp boulevard malesherbes og til universitetet. eg tenker på å ligge på eit pledd på grasplenen i jardin du luxembourg og sovne i sola og drikke store flasker med pellegrino. eg tenker på februar då det var så kaldt i leilegheita og vi gikk med store ulljakker inne, og barbra og eg spiste gummibjørnar til frokost og tunfiskpasta til middag, eg tenker på mars då mia og eg hadde vinterferie og drakk vin med ugle på cirka kvar dag, eg tenker på starten april då eg fekk besøk av kjærasten som ikkje lenger var kjærasten min i slutten av april, på då eg dro ut til landet for å tenke og sjå på mellomalderlandsby og fant det einaste svaret som kunne vere viktig. alle kveldane vi drakk vin i små parisiske leilegheiter, alle samtalane i parken, motet vi hadde, evna til å kjøre på, middagane på kafé, timane eg har brukt i leiting etter nye gamle kjolar på free'p'star. åh.

uansett. i dag fant eg ei side medan eg las om belle époque kor du kan sjå dei finaste bilde av dei finaste monumenta og gatene i den finaste byen i verda. her kan du sjå for deg sjølv. bilda er derifrå.

mandag 6. desember 2010

gud jesus bedre

jula kjem kvart år. ein kan ikkje stoppe jula. det er tre ting ein ikkje kan stoppe, utan å setje sitt eiga liv i meir eller mindre fare: jula. posten. eksamen. akkurat no skulle eg gitt ein halv lillefinger for å kunne stoppe eksamen, ein eksamen i kunnskap om fransk kultur- og politikk. heile semesteret har eg dytta eksamen litt framfor meg og tenkt at det kjem ei tid for alt. den tida kom i dag. no sitt eg og planlegg korleis eg skal komme meg igjennom alt eg skal komme meg igjennom, må setje opp tankekart og forklare ting for meg sjølv. eg sovnar seint om natta, eg står seint opp, eg spis frokost foran macen og leitar desperat over heile internett etter unnskyldningar til ikkje å lese til eksamen. eg les nyhende frå troms og finnmark, motebloggar, wikipedia-artiklar om jayne mansfield, alt for å unngå det marerittet som ligg foran meg om halvanna veke. eg trøstar meg med at det er muntleg eksamen, og at det er over på null komma niks, eller i alle fall 20 minutt. det er litt som kjensla og frykta for å ta bcg, berre at då eg skulle ta bcg, måtte eg ikkje lese meg i hjel på politikkhistorie først. det var berre å komme, meir eller mindre oppeten av frykt, og la det stå til, og så var det ikkje så ondt som alle skulle ha det til. går det dårleg på eksamen, er det ikkje enda på verda eller noko som helst. kanskje det er det eg hatar mest - at eg er så avslappa. kan nokon berre komme og stresse meg litt? eg trur det hadde vore det beste for alle involverte.

lørdag 4. desember 2010

om paul mccartney



det er inga tvil om at john lennon alltid har vore min favoritt-beatle. då eg var lita, las eg bøker om lennon, memorte datoar, visste kva tid han blei skutt foran dakota-bygninga i new york, visste at songen "julia" er vel så mykje til yoko som til mora, og i filmane er det john som er han kule som får alle til å flire. eg veit nestan ingenting om paul mccartney. eg veit at han var med i wings saman med kona, linda, og at han har laga eit par ganske store hits med andre store musikarar, som til dømes "veronica" med elvis costello. det er cirka alt. i mange år hadde eg skikkelege problem med paul, likte han ikkje, syntes han var ei blei, og det står eg enno ved, i alt eg har lese om han frå då han var med i beatles, blir han framstilt som ein skikkeleg viktig-per som eigentleg berre vil vere sjef. men det er inga tvil om at paul kunne lage musikk, og det tok det meg mange år å svelge. fikk brekningar av "yesterday". hata "maxwell's silver hammer". syntes "let it be" var ein oppblåst mann sitt verk. eg har roa meg litt. no, som eg har blitt såpass vaksen, synst eg fleire av songane som paul var bakmannen til, er fine songar. fine popsongar. eg skyv personen paul mccartney litt bort og opnar øyra. då kjem det. her er ein av mine favorittar, og dessuten, om eg får seie det sjølv, så er paul mccartney relativt kjekk å sjå til i den videoen. god helg!

torsdag 2. desember 2010

og reven rasker over isen

heimeeksamen er levert, no er det berre å vente på resultat og hive meg rundt og lese fransk politikk- og samfunnshistorie. ikkje veldig fristande, men snart er det jo uansett helg. i kveld begynner helga såvidt med tur på meksikansk restaurant og det blir kjekt. eg har laga speleliste, og den passar til heile døgnet, nestan uansett humør. eg anbefaler ho, rett og slett.her kan du få ho, min første adventspresang til x antall lesarar.

og som takk, kan du jo skrive hei og hallo? då blir eg så glad som ein lerkefugl.

(og no er spelelista der! værsegod!)

onsdag 1. desember 2010

hin hårde dagar



då eg var ung, var eg råkkestjerne. det her er cirka det einaste beviset på akkurat det. elskar det! korfor slutt eg som trommis, eigentleg...?