meir paris

då vi skulle ta fellesbildet foran eiffeltårnet og drikke sprudlevin og det var så sjukt fint lys og vi venta på at anna skulle komme og håpa håpa håpa at ho skulle rekke det
moa og barbra på lunsjpause då vi dro til monet sin hage, eller trädgård som dei seier på svensk
eit klassisk kodak-moment! ved kanalen, oppe i tiende arrondissement, vi satt der og folk berre kom og her hadde anna akkurat kommet og fekk hilse på dylan for første gong (mia forklarer)
hannah og heidi på chez hannah i le marais kor hannah spør om dei har navnerabatt om ein heiter det same som restauranten/falafel-takeout-plassen
ein dag bestemte vi oss for å ta karusell i montmartre. det var det største heidi nokon gong hadde opplevd

barbra og eg foran tour eiffel

no er det haust i oslo, haust og kaldt og ein må pakke seg inn, ikkje som i starten av juni, då vi tok fellesbildet foran eiffeltårnet med jentegjengen. det er ikkje til å stikke under ein stol at eg saknar paris og at eg saknar jentegjengen. humoren, fliringa, spisinga, drikkinga, dansinga, fliringa igjen, girl talk, å slappe av på sofaen, å sjå film, å berre sende sms til kvarandre og henge ut i den finaste byen i verda. det saknar eg, sjølv om eg veit at eg har gode venar her og at det er fint det òg. eg trur det er sunt å sakne litt, og i dag er det altså paris og jentene mine eg saknar. kva saknar de i dag?