hår - ei privatsak?

chicksorinos over det ganske land, eg vil berre vidareformidle nyhenda frå db.no! i filmen "take this waltz" dusjar nokre av damene i filmen saman og der kan ein sjå at dei har - WAiT FOR IT!!! - hår der nede. og ikkje berre litt, dei har FULL BUSH!!! og skal ein tolke teikna rett, kjem dette til å bli TRENDEN NO FRAMOVER!!! eit letta sukk går over landet, jenter stuar bort barberhøvelen og tenker ikkje lengre på hår, for db.no kunne jo tidlegare i veka melde at det også byrjar å bli trendy med HÅR UNDER ARMANE!!!

kva skal ein eigentleg seie til slikt? skal ein seie noko som helst eller skal ein berre halde kjeft? hår andre stedar enn på hovudet er eit sensitivt tema. normen er stort sett at jenter og kvinner ikkje skal ha det. sjølv om "kvinne" stort sett har vore kopla til "natur", gjer kvinner det dei kan for å kultivere seg, mellom anna gjennom å kontrollere hårvekst på meir eller mindre uønska sted. ein kjem ikkje med hår under armane på fest eller i garderoben på treningsstudioet, det er like flaut som å komme utan truse. og hår der nede er det same som å seie at ein er hardbarka ottar-feminist, for det skal ein jo i aaaalle fall ikkje vere. kroppshår er sett på som uhygienisk, som noko utemma, noko ein for ein kvar pris skal halde i sjakk. dei siste hår-sakane frå db.no er i så måte gladnyheter for oss alle!

altså. det er verkeleg imponerande og raust av dagbladet å ta på seg rolla som folkeopplysar og ansvarleg for å gje oss gladnyhenda av denne typen. kva skulle eg gjort utan? gått rundt og barbert meg som ein annan tulling og ikkje vore trendy? skrekken.

stryk det siste. eg er, som vanleg, pisse lei av å bli tatt av kjensla av å bli diktert korleis kroppen min skal sjå ut. når det er underlivet mitt, det mest intime og private eg har, som skal formast og omformast, kjenner eg at dei eg synst aller mest synd på, er dei som er unge i dag og ikkje er klar for å avgjering sjølv korleis dei vil ha det og trur at det dei les er det som er det som skal forme dei. hår eller ikkje hår er ei privatsak, det er ikkje mote, kropp er noko eiget og privat, ikkje eit offentleg anliggande. barber deg eller la vere, men ikkje fordi nokon seier at du må. og kanskje er det db.no som burde barbere bort dei helvetes idiotiske sakane. takk for meg.

masteren, måsa og meg.

i går blei eg masterstudent. masterdraumen har liksom vore der heilt sidan januar, da eg plutseleg kom til å tenke på at kanskje kunne eg søke på master til hausten istadenfor å fortsetje på bachelor nummer to. frå eg søkte og til eg kom inn, har eg heile tida vore nervøs for ikkje å kome inn, og da eg fekk brevet om at eg hadde fått plass, kunne eg endeleg slappe av og vere glad og stolt. og no byrjar det! på ekte! eg har hatt min siste første skuledag. eg har fått min eigen lesesalsplass med god plass til bøker, oppmuntrande postkort og eit skikkeleg krus. eg er glad og letta og stressa på ein gong, men mest av alt er eg sjukt spent på kva som ventar meg dei neste to åra. allereie på mandag tar arbeidet med å finne eit interessant tema til, og eg er litt redd, men også veldig glad for å endeleg få spele på lag med dei store ungane. og heldigvis har eg både ein måse med løfta hovud og ein kjærast som heiar på meg, og det er verdt si vekt i gull. heia, heia! det her blir BRA!

Jonathan Johansson - Stockholm

og det her er lyden av dagar som tar slutt klokka tolv,
av ei sol som går ned klokka ti og legger byen mørk og det er enno for tidleg på året til at gatelysa er slått på, det er ingen automatikk i det, eller kanskje er det det, ein datofesta automatikk, for det er heilt mørkt ute no, ingen har slått på gatelysa.
det er lyden av å vakne opp midt på natta og lure på korfor du ikkje har merka at han du søv ved sidan av kom og la seg.
det er lyden av å drikke ei heil flaske vin på to timar og så springe heim for å kaste opp, lyden av ei knute i magen som gruar seg til å begynne på skulen for siste gong, lyden av å vere redd for at ingenting skal ordne seg og av å ha tatt vatn over hovudet, bitt over meir enn du kan tygge.
lyden av å elske hausten, av å gå ute når det har blitt mørkt, av å springe ned bakkar for å rekke jobb, springe bort vegen for å rekke bussen, springe inn i armane på kjærasten din for å rekke å gi han eit kyss før han går på jobb,

den lyden.

man måste bära en rymd på axlarna / man måste härma dom som vaknar och vet vad dom vill ha

(soundtrack: haust-lista)

for ni år sidan var eg i hellas da alle dei andre begynte på ungdomsskulen. eg kom heim ei veke etter at alle dei andre hadde begynt, brun, med langt mørkt hår, brillar og ny sekk eg hadde kjøpt i hellas. eg hadde ny bukse eg hadde lengta etter heile sommaren, frå bikbok, blå med klorbleika lår og utan lommar på rumpa, det var it-buksa, og eg hadde sjeldan eller aldri it-klede, men no skulle eg begynne på ungdomsskulen og da kunne eg endeleg få lov til å få eit litt dyrare plagg enn vanleg. eit plagg alle dei andre også likte, sjølv om alle dei andre jentene fikk lov til å bruke stringtruse så dei skulle sleppe å få trusemerke i den lommelause bukserumpa. det tok ein dag på ungdomsskulen for å skjønne at eg ville ha stringtruser eg óg,

det tok ein dag som åttandeklassing å skjønne at eg ville vere som alle dei andre,

og det tok omlag to dagar for å skjønne at eg ikkje kunne bli som dei,

alle handballjentene,

alle beibsa,

alle som drakk i helgene,

og eg gjekk i speidaren og hadde briller og fikk ikkje bruke stringtruser og hadde så mørk hud at nokre gutar i klassen kalte meg "kvit nigger" etter ei uke med å lære å kjenne kvarandre.

eg veit at eg ikkje er aleine om å ha vore aleine på ungdomsskulen, at eg ikkje har vore den einaste som har forbanna meg sjølv for å ikkje sjå ut som dei andre, ville som dei andre, klare å vere som dei andre, eg forsøkte.

og eg veit at no er det masse ungdommar rundt i landet som også skal begynne på ungdomsskulen, og det kjem til å gå fint, tru meg, det går fint sjølv om du kanskje må gjennom tre år med å ville gro vingar så du kan fly ut av klasserommet, det går fint sjølv om du er den einaste som liker læraren, sjølv om læraren er den einaste som liker deg, sjølv om det kjem til å komme tider der du har gjort ferdig franskprøven din eit kvarter før den skal leverast inn og bruker det siste kvarteret på å skrive desperate "SJÅ MEG!"-meldingar til læraren, sjølv om du kjem til å ville vise fingeren til alle som ikkje skjønner korfor du tenker som du gjer, korfor du høyrer på musikken du gjer, korfor du kler deg som du gjer,

det kostar å vere seg sjølv og ikkje følgje straumen.

(men det gjekk jo bra til slutt. det gjer det alltid.)

søndagsliste

 kva hending i ditt liv har styrka deg mest som person?å flytte heimefrå da eg var 18, frå harstad til oslo, og å for første gong kjenne på det å vere heilt aleine. å komme heim til hybelen min og ikkje kunne rope "HALLO!", for ingen kom til å svare. mor mi og far min kjørte meg til oslo med flyttelasset og da dei skulle kjøre heim igjen gråt eg så mykje og så hardt, og ville helst at eg skulle sitte på med dei tilbake. og i byrjinga var det vanskelig og vondt og eg følte meg så pittelita og all maten eg lagde hadde eg sweet chili sauce til. men det gikk bra til slutt, altså.

 

kva har vore ditt livs største eventyr så langt?

foreløpig har det vore to store: det halvåret eg bodde i paris, og heile den store forelskelsen som har vart i to år no.

kva eigenskap likar du minst hos deg sjølv?

at eg er veldig engstelig og at når ting blir vanskelig eller for stort, vil eg helst berre gjemme meg på do til det går over.

når føler du deg sexy?

når eg er på skitur og tar ein appelsinpause i solveggen og sitt der i superundertøyet. og når eg har på meg fint undertøy.

kva får deg oftast til å gråta?

å krangle med kjærasten, kjensla av ikkje å klare å forklare kva som gjer vondt, autistar (av glede).

kva ler du av?

teikneserien "rocky", uttrykka "Stopp pressen!" og "spør du mæ, så spør æ dæ!", kjærasten når han etterliknar meg, dansescena i (500 days of summer), babyar som flørter med meg på jobb.

trur du på noko?

kjærleiken.

når er du redd på ordentlig?

når folk er for fulle for sitt eiget beste, når eg les kommentarfelt på db.no, når eg tenker på at det finst menneske der ute som meiner at jenter fortener å bli voldtatt.

kva låt skulle vera soundtrack til ditt liv?

denne. og denne. og denne.

om du fikk eta og drikka berre fem greier resten av ditt liv, kva skulle du velga da?

torsk i ulike variasjonar, knekkebrød med kvitost, pasta carbonara, vatn, chardonnay.

om du fekk ein overnaturlig kraft eller kunnskap, kva skulle du velga?

å kunne fly.

om du var ein matrett, ein farge og eit klesplagg, kva skulle du vera da?

da ville eg ha vore salt torsk med beiken, gulrot og potet, marineblå og ein angoragenser.

om du skulle vera forelesar, kva skulle du forelesa i?

eg har ganske lyst til å bli forelesar ein gong i verda, og da skulle eg ha forelest om identitet, trur eg. om korleis vi har eit botnlaust behov for å vise kven vi er og kor vi høyrer til og korfor og korleis vi gjer det.

om du fekk velga heilt fritt, kva skulle vera utsikten fra leiligheten din?

havet.

om du var kjendis på turné, kva skulle du ønska å ha backstage?

raudvin, m&m's, tapas, ein dusj, høgtalare som lot meg høyre på nancy & lee.

om du fekk eta middag med kven du ville i heile verda, kven skulle du velga da?

ringo starr og paul mccartney. saman!

om du fekk gå tilbake i tid, til når skulle du reisa?

det står mellom å kunne dra tilbake til manchester, 1985 og sjå the smiths spele live, eller det gladeting skreiv:
"Til når jeg gikk på ungdomsskolen, til en dag jeg hadde det veldig vondt og vanskelig og prikket meg selv på skulderen og sagt at det blir så mye, mye bedre snart."

komponer ein salat med sju ingrediensar:

kylling, beiken, romanisalat, fetaost, avokado, raudlauk, tomat.

nemn sju greier som utgjer ein fantastisk sommardag:

å sove ut, tid til å spise egg til frokost, 20 grader, levegg, fruktsorbet, å bli brun, å ha kjærasten ved sidan av.

kva er dine sju favorittplagg?

den marineblå kjolen frå uniqlo i paris, sorte strømpebukser, fjällräven-parkasen, femilet sin mary-bh, penalskjørt, kvit skjorte, ullgensarane frå benetton.

om du fekk sju tusen å bruka i ein og samme butikk, kva butikk skulle du bruka dei i?

flaut, men: apple-store. lystar etter ein iphone.

om eg seier sju, kva tenkjer du på da?

at sju er ein del av lykketalet mitt, som er 17.

 

kva gjer du helst på dagar du er sju-k?

søv så mykje som muleg, ser ti episodar av friends, kler meg i ullundertøy, drikk sitroningefæroghonning-vatn, lengtar til det går over.


(liste lånt frå mariell)

på veg, i fart

(soundtrack: drivan - det gör ingenting)

kvar gong eg tenker på å lage ein musikkvideo, den perfekte musikkvideo, tenker eg på å filme ut av vinduet frå eit kjøretøy i fart. sitte i ei metrovogn og sjå ansikta til dei andre som er slitne og skal heim frå jobb reflektere i vindauget og vente på ei vogn som passerer i den andre retninga. filme frå passasjersetet i ein bil på veg gjennom nord-sverige om vinteren, speide etter rein, filme alle desse nordsvenske trærne,

tenke på rørsle, på fart, på å vere på veg ein stad,

å stoppe ein taxi rett ved moulin rouge, seie ein adresse på raudvinsfransk og sjå bygningane i byen rase forbi meg, kanskje fortare no som eg har raudvin i blodet,

eller frå toget den gongen eg skulle dra heim frå landet, heim frå deg, såg du sto på perrongen heilt til toget gikk og eg håpa du ikkje skulle sjå at eg gråt, da eg ønska toget aldri skulle gå, 

kanskje filmar eg frå setet til høgre for deg på veg heim til foreldra dine eller mine, over brua, over elva, inn mot byen eller inn mot bygda, 

stoppar berre for å legge handa på låret ditt, vente på at du legg hånda di oppå mi, du smiler slik berre du kan smile berre til meg og midt oppi den perfekte musikkvideoen tenker eg at vi er på veg ein stad saman.