sous le ciel de paris

eg saknar paris. eg les om belle époque og høyrer på erik satie, lukkar auga og tenker på kor fint det er i paris. eg tenker på trappene opp til sacre cæur, dei på sidene, der nokre asiatiske turistar satt seg ved sidan av heidi, barbra og meg ein dag i juni for å ta gruppebilete, dei og oss. eg tenker på å gå til universitetet med francoise hardy på øyret, heime frå maubert mutualité og langs boulevard saint-germain, heilt til brua som tok meg over til place de la concorde og madeleine, opp boulevard malesherbes og til universitetet. eg tenker på å ligge på eit pledd på grasplenen i jardin du luxembourg og sovne i sola og drikke store flasker med pellegrino. eg tenker på februar då det var så kaldt i leilegheita og vi gikk med store ulljakker inne, og barbra og eg spiste gummibjørnar til frokost og tunfiskpasta til middag, eg tenker på mars då mia og eg hadde vinterferie og drakk vin med ugle på cirka kvar dag, eg tenker på starten april då eg fekk besøk av kjærasten som ikkje lenger var kjærasten min i slutten av april, på då eg dro ut til landet for å tenke og sjå på mellomalderlandsby og fant det einaste svaret som kunne vere viktig. alle kveldane vi drakk vin i små parisiske leilegheiter, alle samtalane i parken, motet vi hadde, evna til å kjøre på, middagane på kafé, timane eg har brukt i leiting etter nye gamle kjolar på free'p'star. åh.

uansett. i dag fant eg ei side medan eg las om belle époque kor du kan sjå dei finaste bilde av dei finaste monumenta og gatene i den finaste byen i verda. her kan du sjå for deg sjølv. bilda er derifrå.