august

eg har ein bror, han heiter august og blir snart 18 år. snart er august litt meir vaksen, men han skal alltid vere lillebroren min. han skal alltid vere mindre enn meg. og når han er mindre enn meg, så er det veldig lett for meg å oppføre meg som at eg er mykje større og betre enn han. at eg veit betre. kven som kan avgjere kven som veit betre, er ikkje opp til meg. august var på besøk hos meg for nokre veker sidan, og sidan da har vi ikkje snakka så mykje fordi eg sa nokre dumme ting. som eg kanskje ikkje meinte heilt slik eg sa dei. dessverre seier ein dumme ting av og til. men sjølv om ein seier dumme ting, så betyr ikkje det at ein ikkje er glad i kvarandre. eg er veldig veldig veldig glad i lillebror min. vi kranglar ikkje ofte, og no når vi gjør det litt, så er det berre dumt og kjipt. men vi blir jo venar igjen til slutt. blir vi ikkje, august? unnskyld. eg er så glad i deg, og du skal sjå at ein dag kjem det ei tatovering det står "bror" i (men då bør du fanden meg ta "søster!). er det okei? unnskyld. eg veit ikkje alltid best, sjølv om eg trur det altfor ofte. la oss bli venar igjen. okei?