eit pikebarn med hjartebank skriv blogg om grå dagar, lyserosa skyar, gode vener, fine folk, musikk ein kan danse til, filmar ein kan grine til, også handlar det ganske mykje om kjærleik.
torsdag 16. september 2010
song for kvelden
francoise hardy er nok ein av mine favorittartistar når det kjem til det franske. særleg når eg forstår kva ho syng om. særleg når eg skjønner kva ho syng om.
Å! Eg har ikkje høyrt denne sangen sidan eg var 14, i fransktimen med han læraren som hadde hundebæsjånde og som vart sint om du ikkje høyrde kva han sa. Og eg elska verkeleg denne sangen! Fin sang på ein fin blogg (eg har spionert lenge men no spring eg fram og seier at du gjer dagane mine bittelitt betre)
frøydis: ja, sjukt fin song, i mine fransktimar høyrte vi på les champs élysées og non je ne regrette rien, og dei er fine, for all del, men francoise hardy er sjeldan vare altså. fin. og tusen takk! det varmar sjukt mykje.
ine: ho syng om det som det emoinnlegget handlar om. berre på fransk.
Å!
SvarSlettEg har ikkje høyrt denne sangen sidan eg var 14, i fransktimen med han læraren som hadde hundebæsjånde og som vart sint om du ikkje høyrde kva han sa. Og eg elska verkeleg denne sangen! Fin sang på ein fin blogg (eg har spionert lenge men no spring eg fram og seier at du gjer dagane mine bittelitt betre)
Å, så fin! Skulle ønske jeg skjønte hva hun synger. :)
SvarSlettfrøydis: ja, sjukt fin song, i mine fransktimar høyrte vi på les champs élysées og non je ne regrette rien, og dei er fine, for all del, men francoise hardy er sjeldan vare altså. fin. og tusen takk! det varmar sjukt mykje.
SvarSlettine: ho syng om det som det emoinnlegget handlar om. berre på fransk.