i took a train that took me north and it's a place where trees speak louder than the people

etter jul og nyttår skulle kjæraste og eg dra til tromsø, men på vegen dit, dro vi ein tur innom kiruna, som ligg langt nord i sverige, i det ein kaller lappland". det så slik ut:

vi spiste middag på kinesisk restaurant kor eg sikkert var ein av ti som spiste med pinnar

slik var utsikta frå rommet om kvelden

og slik så det ut om dagen

på ein butikk skulle alt pyssel ut, utan at eg skjønte heilt kva "pyssel" var

her er kiruna kirke, som har blitt kåra til det finaste bygget i sverige ein gong på 2000-talet (og visstnok av folket, såvidt eg kunne skjønne)

det var fint det, men om det er det finaste bygget i sverige, så lurar eg på korleis dei andre ser ut

her solgte dei lappslöjd, og dei hadde eit heilt rom fullt av utstoppa dyr, der fikk eg klump i halsen og måtte berre haste vidare etter å ha registrert at det var der (kjæraste sa etterpå at det var to ugler der, så det var nok like greit at eg ikkje gikk inn)

den finaste fangsten i kiruna, bortsett frå ostepop med chili, var den her fine tøyveska, som er passe kitsch og passe søt

og så var det berre å kjøre vidare, mot tromsø, gjennom skog, meir skog og atter skog, og på vegen passerte vi eit par gjengar med rein, ein rev, finland og ein fyr på ein bensinstasjon som ropte ut av ein bil om vi ville kjøpe ein reinskrott på 60 kilo (det ville vi ikkje)

og så kom vi til slutt fram til tromsø, men det kommer nok ein annan gong.