eit pikebarn med hjartebank skriv blogg om grå dagar, lyserosa skyar, gode vener, fine folk, musikk ein kan danse til, filmar ein kan grine til, også handlar det ganske mykje om kjærleik.
søndag 18. juli 2010
The Smiths - "Back To The Old House"
eg går og beina mine veit kor dei skal gå. eg lukkar auga og beina mine følger langs veien, dei går for meg, eg tenker ikkje meir, ikkje på kor eg skal, kor eg kjem frå, kor eg skal ende opp. eg tenker berre på alle ansikta. ansikta til dei som ikkje kjenner meg, ansikta til dei som ikkje vil snakke om at eg har vore i paris, ansikta til dei som vil danse, ansikta til dei som synes eg ikkje passar kjolen eg har på meg, ansikta til dei som berre vil drikke øl, ansikta til dei som berre ikkje vil, ansiktet til han som sitt ein annan stad og berre ikkje vil vere engasjert i meg, ansiktet til foreldrane mine som elskar meg, men som aldri kjem til å fatte at eg elskar dei, men ikkje plassen dei har vald å bosette seg. eg kan aldri komme heim hit og bo. eg kan vere her ei stund. eg kjem herifrå, men eg kan aldri komme tilbake på ekte. det har alle ansikta sagt til meg.
og ein stad fins det ein som ikkje bryr seg om at eg finnes. og no kan eg ikkje gjere meir.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
jeg vet så sykt godt hvordan det der føles..
SvarSlett